Einstein ziek!

Het zijn net kinderen, katten. Dus als er iets mee aan de hand is, heb je het meteen door. Ik in ieder geval wel.

Einstein was de hele dag hangerig, lusteloos en landerig. Terwijl ze normaal gesproken bruist van energie. Ze lag ook de hele dag zo'n beetje óp de verwarming. Jeetje, wat doe je daar mee?

Uiteindelijk, toen ik het gevoel kreeg dat ik haar met de minuut achteruit zag gaan, de dierenspoedkliniek gebeld. Of ik haar temperatuur misschien kon opnemen. De dame vroeg nog of ik alleen was maar liet in het midden of dat goed of slecht was. Nou, niet handig dus! Met één hand de poes vasthouden en met de andere hand een thermometer inbrengen (anaal dus) is onmogelijk zelfs bij een landerige poes! Haha, lekker naief weer. Maar ik voelde wel dat ze duidelijk warmer was dan Merilyn.

Dus toch maar naar de kliniek. Zo'n wachtkamer is een wereld op zich. Hond met bloedende poot (bleek een ingescheurde teennagel maar het beest kon janken!) en poes die van het balkon was gevallen. Verder ook wat huilende mensen. Naar de dierenspoedkliniek kom je alleen als er echt iets aan de hand is.

Einstein bleek hoge koorts te hebben. Op haar rug had ze een wondje. Dat had ik toevallig 's middags al ontdekt. Daar kwam dus de hoge koorts vandaan. Na twee dikke spuiten in haar nekvel mocht ik haar weer mee naar huis nemen.

Het is echt heel heftig om Einstein als zo'n hoopje ellende te zien. Het lijkt nu al wat beter te gaan, ze heeft een pijnstiller gehad, maar effe afwachten.