Ik had A. gevraagd of ze een keer een dagtochtje met me wilde gaan maken. "Waarom niet kamperen?" vroeg ze meteen. Eigenlijk wel een heel goed idee. Dat bleek zaterdagochtend ook. Hoe had ik het ooit in mijn bolle hoofd gehaald om een paar duizend kilometer te gaan fietsen zonder het een keer in veilig Nederland te oefenen?? De geleende tassen bleken zowel voor en achter niet te passen. Wat neem je allemaal mee in die tassen? Ik ben grote volle rugzakken gewend, geen kleine fietstasjes!
Maar het is allemaal goed gegaan. En belangrijker: ik vind het geweldig!
Zaterdag 70km gefietst, overnacht in Schoorl en zondag 30km terug en op de trein in Castricum. Ook dat in het kader van het oefenen: ik zal misschien mijn fiets wel een keer op de trein moeten zetten. En nu had ik tenminste hulp!
2 opmerkingen:
Hi Chantal,
Ik ben natuurlijk maar meteen even gaan kijken naar jouw blog. Erg leuk. Het lijkt toch wel wat op een ouderwets dagboek. Ik voel de neiging hetzelfde te gaan doen. Heb alleen geen idee hoe.
Ik zal je volgen.
Miranda
Het is ook wel een soort dagboek maar dan met censuur. En ik probeer een beetje interessante dingen te vertellen. Dus ik hoop maar dat dat lukt!
En: het is leuk om te doen en erg simpel. Zelfs voor een digibeet als ik!
Een reactie posten